پل های بزرگ و خاص ۳۰ درصد از سهم پروژه به خود اختصاص داده است.

آزادراه ها در کشور با هدف ارتقاء سطح ایمنی و سلامت عبور و مرور، افزایش سرعت در انتقال مسافر و کالا، کاهش زمان سفر، کاهش مصرف سوخت و استهلاک خودروها و … در جهت توسعه و تکمیل زیرساختهای حمل ونقل کشور احداث می شوند. در همین راستا و به منظور تکمیل و توسعه شبکه حمل و نقل استان خوزستان که پنجمین استان پرجمعیت کشور است، آزادراه پل زال – اندیمشک در ادامه آزادراه خرم آباد – پل زال احداث شده است. آنچه در ادامه می خوانید حاصل گفت وگوی ما با مهندس ناصر بصیری، مجری آزادراه ذكر شده است که از نظر می گذرانید:

در ابتدا لطفا خود را معرفی کرده و از سوابق اجرایی خود در وزارت راه و شهرسازی و پروژه های عمرانی بگوييد

اینجانب ناصر بصیری متولد سال ۱۳۴۷ تهران با مدرک کارشناسی ارشد فارغ التحصیل تیرماه ۱۳۷۲ لیسانس مهندسی عمران از دانشگاه فردوسی مشهد و آبان ماه ۱۳۸۳ کارشناسی ارشد خاک و پی گرایش پل و تونل از دانشگاه علم و صنعت ایران هستم. از اوایل سال ۱۳۷۲ با نظارت در پروژه مسکونی ۴۰۸ واحدی دادگستری تهران، شهرک والفجر کار خود را آغاز کردم. قطعه دوم آزادراه تهران – ساوه اولین محل فعالیت در بخش راه و آشنایی با وزارت راه و ترابری بود که تا پایان سال ۱۳۷۴ به عنوان رئیس دفتر فنی فعالیت داشتم. از ابتدای سال ۱۳۷۵ و با ورود به وزارت راه و ترابری – اداره کل ساختمان آزادراه ها به خدمت خود در آزادراه های قزوین، زنجان و زنجان، تبریز بعنوان کارشناس و کارشناس ارشد تا اوایل سال ۱۳۸۶ ادامه دادم. پس از آن در آزادراه خرم آباد، پل زال به عنوان کارشناس ارشد و مجری پروژه تا زمان بهره داری و بالاخره از اواخر سال ۱۳۸۹ تاکنون بعنوان مجری آزادراه پل زال، اندیمشک در حال خدمت هستم.

عملیات ساخت آزادراه پل زال – اندیمشک چگونه شکل گرفت؟

آزادراه پل زال – اندیمشک از سال ۱۳۸۴ و با انجام مناقصه در آن سال و انتخاب شرکت آبادراهان پارس به عنوان پیمانکار، در وزارت متبوعه مطرح گردیده است. پس از آن در دی ماه ۱۳۸۵ با امضای تفاهم نامه ما بین وزارت راه، شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور و شرکت آبادراهان پارس و به دنبال آن با پیشنهاد مقام عالی وزارت وقت، هیئت محترم وزیران در فروردین ماه سال ۱۳۸۶ مجوز انعقاد قرارداد مشارکت را ابلاغ نمود. با پیگیری های به عمل آمده در اسفند ماه سال ۱۳۸۸ مراسم کلنگ زنی با حضور مقام عالی وزارت وقت برگزار و عملیات اجرایی رسما آغاز شد. روند مبادله قراردادهای مشارکت و پیمانکاری به درازا انجامیده و در آبان ماه ۱۳۸۹ قرارداد مشارکت و در اسفندماه همان سال قرارداد پیمانکاری مبادله گردید.